11/7/10

Éche así a cousa...

Queda moi ben dicir que "a mín as bandeiras nin fú nin fa"... pero mira tí por onde, os símbolos son fundamentais na nosa maneira de entender o mundo e manifestarnos nel... e as colectividades funcionan arrdeor de imaxes e símbolos de moitos tipos... A mín houbérame gustado estar aí... porque é, efectivamente, un momento de saída... un momento para a historia... algo se vai mover e moi rápido a partir de aquí... estiven co corazón, acompañando ás amigas e amigos cataláns, varios e marabillosos todas, que grazas ao traballo fun facendo por esas terras: Mónica, Daniel, Mireia, Glòria, Ana María.... Pero tamén estiven atenta porque o que diga ou non diga o Constitucional... tamén nos afecta a nós, aos galegos... só que esa manifestación e "as formas" e a convicción dos que maioritariamente a integran, distan moito do que aquí pasa... Esta reportaxe do xornal El Periódico, simplemente, emocióname... Catalunya crida Prou!

No hay comentarios: